Rudolf Pomerski

Rudolf Pomerski (1899-1980)

dr matematyki

biogram na podstawie informacji z Archiwum PW oraz z Internetu

Urodził się 4.03.1899 r. w Jarosławiu, zmarł 23.04.1980 r. w Warszawie. Ojciec Bernhard Pomeranz (nauczyciel gimnazjalny, zmarł w 1917 r.), matka Betty z domu Willer (w czasie II wojny zamordowana przez Niemców), siostry: Rosa Langbank i Klara Sandbank, brat Julius Willer, druga żona Eugenia z domu Rottenberg (lekarz), syn z pierwszego małżeństwa (imię nieustalone) urodzony w 1934 r., zmarł w ZSRR w 1946 r.

W latach 1914-15 mieszkał w Wiedniu, potem w Jarosławiu, gdzie w 1917 r. ukończył gimnazjum. W 1918 r. ukończył Akademię Eksportową w Wiedniu, Wydział Ogólny. W latach 1917-30 oraz 1938-39 mieszkał w Pradze, gdzie w 1925 r. na Uniwersytecie Karola uzyskał doktorat nauk przyrodniczych w zakresie matematyki, a w 1927 r. dyplom technika ubezpieczeniowego.

Od roku 1920 działał w organizacjach komunistycznych, co rzutowało na przebieg jego pracy zawodowej, w latach 1937-38 był aresztowany w Warszawie, zwolniony za kaucją wyemigrował do Pragi. Od 1939 r. do 1947 r. w Boliwii i Kostaryce. Wg niektórych źródeł internetowych przybył do Kostaryki na zaproszenie prezydenta Calderona Guardii i z ramienia Międzynarodowej Organizacji Pracy w celu zorganizowania ubezpieczeń społecznych w tym kraju. Od 1944 roku przez pewien czas pracował w gabinecie prezydenta Teodora Picado Michalskiego (kadencja 1944-48), który był polskiego pochodzenia.

Pracował:

• 1917-26 prace dorywcze (robotnik, księgowy)
• 1926-28 Towarzystwo Ubezpieczeniowe Riunione Adriatica di Sicurtaw Pradze (zastępca szefa matematyki ubezpieczeniowej), zwolniony za działalność związkową i polityczną
• 1930-33 Towarzystwo Ubezpieczeń „Przezorność” (szef matematyki ubezpieczeniowej, a pod koniec dyrektor)
• 1933-37 Towarzystwo Ubezpieczeń „Prudential”
• 1939-44 równolegle: boliwijskie Ministerstwo Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (rzeczoznawca, a następnie dyrektor departamentu ubezpieczeń społecznych i statystyki) oraz Ministerstwo Finansów i Ministerstwo Kolei (doradca ekonomiczny), w 1943 aresztowany za działalność polityczną w Towarzystwie Przyjaźni Boliwijsko-Radzieckiej
• 1944-47 kostarykańska Kasa Ubezpieczeń Społecznych (rzeczoznawca ubezpieczeń społecznych) oraz Uniwersytet Costa Rica, Wydział Nauk Ekonomicznych (profesor), także doradca ekonomiczny Komisji Finansów Parlamentu Kostaryki
• 1947-49 Ministerstwo Przemysłu i Handlu (wicedyrektor i dyrektor biura generalnego)
• 1949-? Zakład Ubezpieczeń Społecznych (zastępca naczelnego dyrektora)
• 1952-68 Politechnika Warszawska, Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa, Katedra Ekonomii Politycznej (starszy wykładowca, potem docent i okresowo kierownik katedry)
• po 1968 emerytura

Wyróżnienia:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1948)
• Medal X-lecia PRL (1955)

Jest pochowany na warszawskim cmentarzu Powązki Wojskowe (kwatera B 39, rząd 6, miejsce 5).