dr hab. nauk ekonomicznych Olgierd Gedymin

Olgierd Gedymin (1932-2024)

dr hab. nauk ekonomicznych

Urodził się 14.12.1932 r. w Warszawie w rodzinie o wielkich tradycjach historycznych (https://pl.wikipedia.org/wiki/Giedymin). Ojciec Olgierd (ur. 1.05.1895, zm. 8.02.1959), matka Halina z domu Wagner (ur. 1903, zm. 15.07.1960).

W latach 1952-56 r. odbył 5 semestrów studiów na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, naukę przerwał z powodów rodzinnych i konieczności zarobkowania.

W 1965 r. ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie SGH) na Wydziale Handlu Zagranicznego - praca magisterska „Zagadnienia stosowania elektronicznej techniki obliczeniowej - ze szczególnym uwzględnieniem metod PERT – w planowaniu i realizacji kompletnych obiektów przemysłowych”.

W 1969 r. uzyskał w Zakładzie Nauk Ekonomicznych PAN stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy „Teoretyczne problemy planowania inwestycji w oparciu o metody programowania czasowo-kosztowego”, promotor Wacław Przelaskowski (https://www.rodprzelaskowskich.com/znani-przodkowie/82-wacaw-przelaskowski.html).

W 1975 na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie prowadził także okresowo wykłady, uzyskał stopnień doktora habilitowanego na podstawie dorobku i rozprawy „Sterowanie optymalne stopą akumulacji i wyborem technik produkcji”.

Specjalności naukowe: analiza systemów w zarządzaniu finansami, ekonometria, a później historia ekonomii i politologia.

Pracował:

  • 1951-52 Centralne Biuro Projektowo-Technologiczne (kreślarz)
  • 1956-62 Dowództwo Wojsk Lotniczych (redaktor pisma branżowego)
  • 1962-64 Instytut Organizacji Przemysłu Maszynowego ORGMASZ (projektant, a od 1975 konsultant)
  • 1964-66 Instytut Elektrotechniki (projektant)
  • 1966-72 Zakład Nauk Ekonomicznych PAN (adiunkt)
  • 1972-76 Politechnika Warszawska, Wydział Mechaniczny Technologiczny, Instytut Organizacji Zarządzania (adiunkt)
  • od 1976 Wyższa Szkoła Inżynierska w Lublinie (obecnie Politechnika Lubelska)

W różnych okresach współpracował z:

Działał w Polskim Towarzystwie Cybernetycznym.

Opublikował bardzo cenione przez ekonomistów i politologów książki:

  • Strategie gospodarcze i drogi rozwoju. II Rzeczpospolita, powojenne Niemcy, Tajwan, Chile (Białystok 1999)
  • Kapitalizm niemiecki. Szkice o genezie, rozwoju i teraźniejszości (Białystok 2002)
  • Metody ilościowe w zarządzaniu inwestycjami w przedsiębiorstwie. Wybrane zagadnienia (Białystok, 2010)
  • Charles de Gaulle i Konrad Adenauer charyzmatyczne przywództwo w czasach próby Dalekosiężne konsekwencje polityczne i gospodarcze ustrojowych inicjatyw (Warszawa, 2017)

Był melomanem, przyjaźnił się m.in. ze słynnym muzykologiem i krytykiem muzyki klasycznej Janem Weberem (https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Weber).

Zmarł 10.12.2024, jest pochowany na warszawskim cmentarzu Stare Powązki