Politechnika Warszawska. Wydział Mechaniczny Technologiczny. Instytut Organizacji Systemów Produkcyjnych. (1985 - 1989)

Rok 1986 wystawił nas wszystkich na kolejną próbę sił i emocje, gdyż została zarządzona i przeprowadzona weryfikacja wszystkich pracowników naukowo-dydaktycznych. W tym celu została powołana na Wydziale specjalna Komisja Weryfikacyjna, której skład (nie wiem, przez kogo ustalony) nie wróżył merytorycznego przeglądu kadry nauczającej, lecz sugerował raczej wolę rozliczeń i kontynuacji ducha stanu wojennego. Te pesymistyczne przewidywania niestety sprawdziły się, a dzięki paru najbardziej twardym członkom tej komisji, no i akceptującemu to wszystko dziekanowi, nasz Wydział stał się jednym z dwóch najbardziej represyjnych wydziałów Uczelni, gdyż tylko na nich poza ocenami merytorycznymi wystąpiły dyskwalifikujące ocenianą osobę negatywne oceny postawy obywatelskiej i „poziomu etycznego”. Długotrwałe rozpatrywanie składanych w związku z tą weryfikacją odwołań zatruwało atmosferę życia na Wydziale, a niektóre doczekały się definitywnego rozstrzygnięcia dopiero wtedy, gdy rektorem Uczelni został wybrany w 1988 roku prof. Marek Roman. Ostatecznym efektem przeprowadzonej weryfikacji były odczucia wyrządzonej krzywdy i odejście z naszego Wydziału kilku bardzo wartościowych pracowników, wśród nich dr inż. Jana Szymańskiego, Olgierda Kupścia, Zygmunta Nity i (wcześniej odwołanego prodziekana) Zbigniewa Wrzesińskiego.(…) W kraju trwał gospodarczy marazm, spadek zainteresowania studiami na naszym Wydziale, kryzys społeczny i emigracja młodych aktywnych ludzi, puste sklepy i prawie beznadziejne dryfowanie w zmarnowanej dekadzie lat osiemdziesiątych” (50 lat Wydziału, 2001, s. 19-20).

„(Również w naszym IOSP mgr inż. Tadeusz Popończyk musiał przejść na pracę w wymiarze ½ etatu, by uniknąć zwolnienia.)” (Popończyk T., 2018). 

„Jak określiła w swoim „STANOWISKU” Komisja Rady Wydziału  MT, powołana 18 kwietnia  1989 roku w celu rozpatrzenia nieprawidłowości związanych z realizacją „Zarządzenia Ministra Nr.8 z 8 kwietnia 1986 r. oraz z sytuacją powstałą na Wydziale (fragmenty): 

Pkt.3a/: „zwolniono z pracy, ze względu na ich poglądy polityczne dwóch adiunktów: dr J. Szymańskiego i dr Z. Wrzesińskiego, aktywnych członków „Solidarności” wbrew pozytywnym opiniom o ich dorobku naukowym wydanym przez ich bezpośrednich zwierzchników”.(…) Represje te stanowią zatem naruszenie prawa każdego obywatela do nieskrępowanego wypowiadania swoich poglądów”. 

Pkt.3b/: „Na skutek niewłaściwej polityki kadrowej nie preferującej najlepszych, Wydział  MT opuściło w ubiegłych latach wielu wybitnych i wysoce uzdolnionych pracowników.  W konsekwencji dwa instytuty naszego Wydziału zostały ogołocone z wartościowej kadry i obecnie mają poważne kłopoty.(…) Polityka taka utwierdza wielu pracowników w przekonaniu, że ich osiągnięcia naukowe nie mają wpływu na decyzje kadrowe." 

Pkt.3d/: „Przykładem naruszania zasad etycznych były również manipulacje, polegające na próbach obciążenia Rady Wydziału odpowiedzialnością za decyzje podjęte przez ciała nie mające z Radą Wydziału nic wspólnego i narzucenia Radzie określonego stanowiska bez możliwości jego pełnego przedyskutowania i uzgodnienia”. 

Pkt.3e/: „Powołanie przez Rektora PW komisji działającej zgodnie z zarządzeniem nr 8 poza Radą Wydziału, a następnie podjęcie przez Rektora decyzji personalnych z pominięciem Rady Wydziału stanowiło naruszenie zasady, że Rada Wydziału, jako odpowiedzialna za rozwój Wydziału musi mieć prawo decydowania w sprawach kadrowych”. 

Pkt.4. „Komisja wyraża swą dezaprobatę w stosunku do wymienionych wyżej faktów i stwierdza, że działania te były podejmowane w interesie określonych grup natomiast były one sprzeczne z nadrzędnym interesem Uczelni i nauki polskiej. 

Jednocześnie Komisja uznaje za celowe:

a/ Stworzenie możliwości ponownego zatrudnienia w Uczelni adiunktów zwolnionych z powodów pozamerytorycznych, a w szczególności dr J. Szymańskiego i dr Z. Wrzesińskiego w przypadku, gdyby byli oni tym zainteresowani. 

b/ Wystosowanie przez Radę Wydziału pisma do dr J. Szymańskiego wyrażającego uznanie dla jego postawy i stwierdzającego, że jego protest przeciwko naruszaniu przez zwierzchnika norm etycznych był działaniem zgodnym z interesem społecznym. 

c/ Wyraźne sformułowanie zasady, że przekonania i poglądy polityczne nie powinny były być i nie będą w przyszłości brane pod uwagę przy ocenie kwalifikacji kandydata i podejmowaniu decyzji personalnych.

d/ Pełniejsze upodmiotowienie Rady Wydziału oraz poszczególnych grup pracowniczych. W szczególności Dziekan i Kolegium Dziekańskie nie powinny wyręczać ani zastępować Rady Wydziału w formułowaniu jej rezolucji i stanowisk. 

Komisja ma nadzieję, że przedstawione tu stanowisko zyska aprobatę Rady Wydziału, a aprobata ta stanowić będzie jednocześnie pewną formę moralnego zadośćuczynienia w stosunku do tych osób, które zostały negatywnie zaopiniowane przez komisję weryfikacyjną na podstawie poza merytorycznych przesłanek i które musiały się od tych opinii odwoływać."  

„Stanowisko to było podstawą do UCHWAŁY Rady Wydziału MT. z dnia 27 czerwca 1989 r. ‘w sprawie rozpatrzenia nieprawidłowości związanych z realizacją zarządzenia Nr.8 z 8 kwietnia 1986 r. Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego’ (fragmenty):

Pkt.3 „Rada Wydziału z aprobatą przyjmuje stanowisko Nadzwyczajnej Komisji Wydziałowej postulujące proponowane przez Komisję zadośćuczynienie zwolnionym ze względów politycznych adiunktom Wydziału  MT”.

Pkt.4. „Rada Wydziału zobowiązuje Dziekana do realizacji innych wniosków zawartych w opracowaniu Nadzwyczajnej Komisji Wydziałowej". 

Na podstawie tych dokumentów został przywrócony na etat adiunkta dr Zbigniew Wrzesiński i przywrócony na cały etat starszego wykładowcy mgr inż. Tadeusz Popończyk (obaj w następnej kadencji wybrani prodziekanami Wydziału, już MTiA)” (Popończyk T., 2018). 

„W końcu 1987 roku dziekanem Wydziału został wybrany prof. Stanisław Lis, a w listopadzie 1988 roku rektorem PW wspomniany prof. Marek Roman. W 1987 roku w Instytucie Organizacji Systemów Produkcyjnych zostały powołane zakłady: 

• Organizacji Procesów Produkcyjnych, 
• Systemów Informatycznych, 
• Technicznego Przygotowania Produkcji” (50 lat kształcenia, 2003,  s.19).